15 sie Taras nad powierzchniami mieszkalnymi – o czym warto pamiętać?

Taras nad pomieszczeniem jest jednym z najtrudniejszych wykonawczo elementów budynku. Zgodnie z definicją, jest to miejsce wypoczynku, które ma również chronić przed przeciekami i utratą ciepła wnętrza, znajdującego się poniżej. Taras nad pomieszczeniem jest narażony na uszkodzenia mechaniczne, które są efektem użytkowania go oraz odmiennych warunków atmosferycznych.

Od podłoża po zadaszenie na taras – dlaczego warto zadbać, aby poszczególne elementy tarasu były wysokiej jakości

Spore zmiany temperatury, w których efekcie poszczególne warstwy tarasu kurczą się oraz rozszerzają, jak i zamarzająca woda są dla niego najtrudniejszym sprawdzianem – jednakowo elementów należących do podłoża, barier, aż po zadaszenie na taras. W przypadku gdy wykonano go niefachowo, efekty braku profesjonalizmu będą zauważalne po roku, góra po trzech latach. Jednak nawet najlepiej wykonany taras, będzie potrzebował przynajmniej małego remontu.

Zakres remontu będzie wtedy zależny od rodzaju szkód – w przypadku gdy płytki odspoją, wykruszy się fuga, a nie będzie przecieków, wystarczy wymiana okładziny, uzupełnienie zaprawy w spoinach, ewentualnie ułożenie izolacji podpłytkowej. Jeśli nastąpią poważniejsze nieszczelności, niezbędne będzie usunięcie wszystkich warstw i wymiana ich na nowe.

W tarasach, które są nad pomieszczeniami, na izolacji przeciwwilgociowej, oraz pod warstwą dociskową, układa się izolację termiczną. Zazwyczaj jest to styropian o grubości 10 cm jednak lepiej, sprawdzi się nienasiąkliwy i twardy polistyren ekstrudowany. W tym przypadku można jeszcze ułożyć warstwę poślizgową, taką jak np. włóknina techniczna czy folia polietylenową – dzięki nim beton nie dostanie się między płyty ocieplenia.

Czy watro zadbać o hydroizolację nad pomieszczeniem nieogrzewanym?

Tarasy usytuowane np. na stropie garażu lub wiatrołapem uważane są za kłopotliwe, ponieważ dość często pojawiają się przecieki do pomieszczeń poniżej. Ich naprawa jest zazwyczaj problematyczna i dość kosztowna, jednak można jej uniknąć, właściwie wykonując wszystkie warstwy, zarówno zadaszenie na taras, jak i warstwę hydroizolacyjną.

Podobnie jak na tarasie gruntowym, niezbędne jest uformowanie spadku. Najłatwiej zrobić to w trakcie budowy domu oraz układania stropu nad pomieszczeniem. Jednak spadek można formować również na istniejącym już stropie przy wykorzystaniu wylewki betonowej. Powinna ona mieć minimum 3 cm grubości przy krawędziach tarasu. Należy jednak policzyć, czy jest możliwe zbudowanie wszystkich warstw tarasu tak, aby ostatnia (wykończeniowa) znalazła się na wysokości poziomu podłogi, jaką znajduje się w pomieszczeniu, z którego wchodzi się na taras (duża różnica poziomów, czy wysokie progi są niewygodne w użytkowaniu, a zarazem łatwo przy nich o wypadek).

Na wyprostowanej wylewce umieszcza się właściwą izolację tarasu. Można ją wykonać z najróżniejszych materiałów. Najpopularniejsze są folie z polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE) i papy, które sytuuje się na płycie tarasu w dwóch warstwach. Ich zastosowanie sprawia, że tego typu hydroizolacje tarasów nie są drogie, jednak oba materiały wymagają ułożenia warstwy dociskającej, wykonanej z betonu zbrojnego siatką przeciwprężną. To sprawia, że grubość tarasu zwiększa się o około 4-5 cm.

A jak wygląda sytuacja hydroizolacji nad pomieszczeniem ogrzewanym?

Właściwe ułożenie wszystkich warstw takiego tarasu jest trudne i wymaga szczególnej staranności. Izolacja tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym to ocieplenie stropu. Samą izolację przeciwwodną tarasu można wykonać na dwa sposoby, a każdy z nich zależy od tego, w której warstwie znajdą się płyty steropianu.

Pierwszy z nich jest zbliżony do izolacji tarasu nad pomieszczeniem nieogrzewanym. Drugi natomiast jest wręcz odwróceniem warstw. Na wylewce ze spadkiem układa się wpierw hydroizolację tarasu – przeważnie stosuje się membrany lub papę termozgrzewalną, takie jak do uszczelniania dachów.